καποια περι την πανδημια ζητηματα η τριτη παρεμβαση μου

 Πειραιάς 24-5ου -2020    Προς 1. Τον Κύριο Νίκο Χαρδαλιά 2. Τον Κύριο Σωτήρη Τσιόδρα Ανοικτή επιστολή, τρίτη Αγαπητέ συνάδελφε και Κύριε Υπουργέ   Οι δύο προηγούμενες επιστολές μου που σας έστειλα ανοικτές, αλλά και με την υπηρεσιακή οδό,  παρέμειναν – για να δοξάζετε η ελληνική ιδιαιτερότητα- αναπάντητες.  Ούτε και κάποια κίνηση παρατήρησα για την αντιμετώπιση των όσων σας είχα προτείνει και των στρεβλώσεων που σας είχα επισημάνει.   Προφανώς ούτε εσείς βρήκατε το χρόνο, ούτε κάποιος από αυτούς που σας περιτριγυρίζουν και σας συντρέχουν καταδέχτηκε να τις διαβάσει  και να σας ενημερώσει σχετικά . Λογικά λοιπόν θα έπρεπε να πάψω να σας γράφω ,αφού ο ιός της παντογνωσίας  εξακολουθεί να ενδημεί ακαταμάχητος  και στα δύο Υπουργεία που εκπροσωπείτε,( όπως και στα υπόλοιπα , είμαι βέβαιος) ,για να μη πηγαίνει ο κόπος  μου χαμένος. Δεν θα το πράξω όμως ακόμα για πολλούς λόγους  όπως : 1.Επειδή « τα πράγματα  είναι πολύ σοβαρά» όπως μας βεβαιώνουν και γνωστοί αστέρες του τυφλόγυαλου  και  επειδή  όπως  μας διαβεβαιώνει και η Κυβέρνηση  με συνεχιζόμενες διαφημιστικές της καμπάνιες « ο κίνδυνος δεν μας ξέχασε – ας μην τον ξεχάσουμε κι εμείς». 2 .Επειδή αδυνατώ να αποβάλλω τις αναχρονιστικές μου αντιλήψεις περί  Συντάγματος , της  υποχρέωσης των κρατικών λειτουργών να το τηρούν πάντοτε και όχι μόνο όποτε τους βολεύει ,να το αγνοούν δε επιδεικτικά όταν φαίνεται να τους δημιουργεί δυσκολίες  ή  να τους εμπλέκει σε άλλους πάσης φύσεως μπελάδες. Και επίσης της θεμελιώδους υποχρέωσης όλων μας να το σεβόμαστε , να υπηρετούμε την Πατρίδα και τη Δημοκρατία και να αντιστεκόμαστε  σε οποιαδήποτε  πρακτική της Εξουσίας να αγνοήσει τις διατάξεις του.   3.Επειδή εξακολουθώ να πιστεύω ότι στέρεη  βάση του καθένα μας -  επιστήμονα ή μη -  , είναι η ρήση του Αριστοτέλη ότι « πάντες άνθρωποι ορέγονται του ειδέναι φύσει» . Συνεχίζω λοιπόν την προσπάθειά μου να επικοινωνήσω μαζί σας.      Αγαπητέ συνάδελφε και ...

Κάποια περί την πανδημία ζητήματα. Η δεύτερη παρέμβασή μου στους αρμόδιους που παρέμεινε αναπάντητη όπως και η προηγούμενη

 Ωρωπός 8 Μαΐου 2020 Προς 1. Τον Κύριο Νίκο Χαρδαλιά 2. Τον Κύριο Σωτήρη Τσιόδρα Δεύτερη ανοικτή επιστολή Αγαπητέ συνάδελφε και Κύριε Υπουργέ  Συνεχίζω την προσπάθειά μου να επικοινωνήσω μαζί σας. Θα  μου επιτραπεί  κατ’ αρχήν μια παρατήρηση: .Την καθημερινή ενημέρωση του Τύπου  αλλά και των πολιτών έχετε αναλάβει εσείς Κύριε Υπουργέ  και εσείς Κύριε Τσιόδρα, ως   εκπρόσωποι του Υπουργείου προστασίας του Πολίτη και του Υπουργείου Υγείας αντίστοιχα. Το κοινό ενημερώνει  όμως επίσης και ο ΕΟΔΥ ( Εθνικός Οργανισμός Δημοσίας Υγείας,) που επίσης εποπτεύεται από το Υπουργείο Υγείας.  Εδώ και καιρό έχω σημειώσει σ’ αυτή την ενημέρωση  μια σοβαρή αστοχία που συνεχίζεται  . Συγκεκριμένα: Μέχρι τις  αρχές Απριλίου τόσο εσείς Κύριε Τσιόρδα όσο και ο ΕΟΕΔΥ  ως σημαντικά  στοιχεία για την πορεία της επιδημίας χρησιμοποιούσατε τη  «μέση τιμή» των ηλικιών των θανόντων ασθενών.  Έκτοτε όμως  εσείς  Κύριε Συνάδελφε χρησιμοποιείτε τη «διάμεση τιμή» ως προς την ηλικία των θανόντων  και  επίσης την διάμεση τιμή για την ηλικία των διασωληνομένων ασθενών. Ο ΕΟΔΥ όμως εξακολουθεί να αναφέρεται στη μέση τιμή ως προς την ηλικία των θανόντων ενώ δεν αναφέρεται στην ηλικία των διασωληνομένων σθενών. Γνωρίζουμε όμως ότι μέση τιμή και η διάμεση τιμή ουδόλως ταυτίζονται  Είναι μάλιστα ενδεχόμενο να διαφέρουν  πολύ. Αναφέρω ως παράδειγμα ( για όσους φίλους διαβάσουν την επιστολή μου) ,όπου  η μέση τιμή είναι πολύ μικρότερη από τη διάμεση ,την περίπτωση πέντε θανόντων  ασθενών των οποίων η ηλικία κατ’ αύξουσα σειρά είναι:35,45,75,80,85.έτη.  Στην περίπτωση αυτή η μεν  διάμεση τιμή είναι 75 έτη η δε μέση τιμή μόνο 64.. Σε άλλο παράδειγμα όπου οι ηλικίες των πέντε θανόντων ήταν: 35,45,50,75,85 έτη , η μεν διάμεση τιμή  είναι 50 έτη , η δε μέση ,πολύ μεγαλύτερη , είναι 58 έτη..Θα συμφωνήσετε ελπίζω ότι τέτοιες διαφορές δεν είναι επιτρεπτές σε επίσημες πηγές πληροφόρησης και η αστοχία θα πρέπει να διορθωθεί αμέσως. Σας προτείνω επίσης να συμπληρώσετε την...

Κάποια περί την πανδημία ζητήματα. Η πρώτη παρέμβασή μου

 Ωρωπός 30 Απριλίου 2020                     Προς 1.     Τον Κύριο Νίκο Χαρδαλιά 2.     Τον Κύριο Σωτήρη Τσιόδρα                                       Πρώτη     Ανοικτή  Επιστολή Αγαπητέ συνάδελφε και Κύριε Υπουργέ Πολλοί ίσως νομίσουν ότι  ,περισσότερα από είκοσι χρόνια στη σύνταξη , δεν μου πέφτει πια λόγος  για τα συμβαίνοντα  και τα σχεδιαζόμενα στο χώρο της Υγείας και ειδικότερα της Ψυχικής . Διαφωνώ απολύτως , όπως και το Σύνταγμα  άλλωστε. Πιστεύω δε ότι ούτε και σεις ,και κυρίως εσείς Κύριε Τσιόδρα,  συμμερίζεστε τέτοιες απόψεις και ότι  αντίθετα θα θέλατε να ξέρετε τι  σκέπτεται  και τι προτείνει  ένας επί σαράντα χρόνια δημόσιος λειτουργός ,από πολύ υπεύθυνες θέσεις. Σας στέλνω λοιπόν αυτή την επιστολή. Την δημοσιεύω και ανοικτή  με την ελπίδα  πως κάποιος από αυτούς που είναι κοντά σας  , αποδειχτεί άξιος της ευθύνης που του έχετε  αναθέσει και σας ενημερώσει , δεδομένου ότι  εσείς- ταλανιζόμενοι  μέσα σε ένα  όγκο επικίνδυνων και κατεπειγόντων  προβλημάτων- δεν είναι δυνατό να έχετε άμεση και προσωπική ενημέρωση για τα πάντα  Και επίσης ως μια μικρή συμβολή στην άμβλυνση  του κλίματος αντιπαράθεσης που τείνει  να δημιουργηθεί. Αγαπητέ συνάδελφε και Κύριε Υπουργέ, Πολλούς  , ίσως και σας τους ίδιους, αιφνιδίασαν τα όσα  συνέβησαν στους λεγόμενους οίκους ευγηρίας  και στη Κλινική στο Περιστέρι. Δεν αιφνιδίασαν όμως   αυτούς που επί δεκαετίες  παρακολουθούν  όσα η ημιπαράλυτη κρατική  εξουσία  διευκόλυνε ή ανεχόταν να συμβαίνει, αδιάφορη για τις συνέπειες των επιλογών , της ανοχής και της αδράνειάς της   ,συνέπειες  που όλοι εμείς   πληρώνουμε  τώρα ...

τροποποιηση του νομου 2071/92. εκτη αναρτηση.το τριτο προβλημα ορισμου

Ωρωπός 5 Απριλίου 2020 Σκέψεις ,προβληματισμοί και προτάσεις για την τροποποίηση του Νόμου 2071/92. Δεύτερο μέρος : Τα προβλήματα και οι αιτίες τους .  Το τρίτο πρόβλημα ορισμού  Φαίνεται ότι το Νομοσχέδιο για την « Ακούσια Ψυχιατρική περίθαλψη» της προηγούμενης  Κυβέρνησης   οδεύει προς τις ελληνικές καλένδες. Εξ άλλου, η επιδημία ,που ενέσκηψε,  έβαλε τους ψυχικά πάσχοντες στη θέση που τους πρέπει.  (Κατά τη διαχρονική άποψη βέβαια των υποτιθέμενων υγιών και την ασκούντων την εξουσία ) .  Να αντιμετωπίζονται δηλαδή ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας . Για κάποιους  άλλους λίγους όμως , η ανάγκη  βελτίωσης  και εκσυγχρονισμού  της ισχύουσας νομοθεσίας παραμένει , αφού  η κατάσταση που έχει ήδη παγιωθεί είναι εντελώς απαράδεκτη.  Θα συνεχίσω λοιπόν να διατυπώνω  για το θέμα αυτό τις σκέψεις μου, τους προβληματισμούς μου και τις προτάσεις μου  για την περίπτωση που  η Κυβέρνηση αποφασίσει κάποια στιγμή , ότι πρέπει να επιληφθεί του ζητήματος . Έχω ήδη σημειώσει , σε προηγούμενες αναρτήσεις μου,  ότι μια  βασική πηγή μειζόνων και δυσεπίλυτων προβλημάτων είναι η εγγενής και μεγάλη δυσκολία να χρησιμοποιηθούν ,κατά τη διατύπωση των σχετικών διατάξεων και των διαδικασιών εφαρμογής τους στην πράξη  , λέξεις με σαφή και μονοσήμαντο εννοιολογικό προσδιορισμό. Λέξεις δηλαδή που θα έχουν το ίδιο νόημα για όλους. Αυτή η δυσκολία οδήγησε  διαχρονικά  ,κατά τη διατύπωση των σχετικών διατάξεων, στη χρήση λέξεων και όρων ασαφών, αόριστων  και επιδεκτικών  διαφορετικών αναγνώσεων και ερμηνειών , που επιτρέπουν και διευκολύνουν την κατά το δοκούν εφαρμογή τους στη πράξη, με ολέθριες , πλειστάκις , συνέπειες στη ζωή και τη μοίρα ψυχικά πασχόντων προσώπων. Σημείωσα επίσης ότι από  αυτή τη δυσκολία πηγάζουν πέντε ειδικότερα προβλήματα . Αναφέρθηκα ειδικότερα  σε δύο από αυτά :Το πρώτο ,που  ανακύπτει όταν ο νομοθέτης πρέπει να προσδιορίσει με ακρίβεια ποιοι είναι αυτοί που θα πρέπει να εγκλειστούν και να υποβληθούν σε θεραπεία , χωρίς τη...