η ψυχιατρικη μεταρρυθμιση στο "δαφνι" δεκα- Δευτερη συμπληρωση

Σημαντικές πληροφορίες για την πορεία των εργασιών και την εξέλιξη της Μεταρρυθμιστικής  προσπάθειας  της θεραπευτικής μας  ομάδας  δίνουν και άλλα  έγγραφα που βρήκα στο προσωπικό μου αρχείο. Έτσι:

1. Από ένα πρόχειρο σημείωμα μου με ημερομηνία 15-12-88 φαίνεται ότι ήδη από τότε είχαμε επισημάνει την ανάγκη  « … θεραπευτικής μας παρέμβασης  στις οικογένειες , αλλά και στον ευρύτερο κοινωνικό χώρο όπου προσδοκούμε ότι θα ενταχθούν». Αναφέρονται σε αυτό έξι άρρωστοι από  τη Θήβα  , την Εύβοια  τον Ασπρόπυργο , τα Γιάννενα , τη Χίο και τη Μυτιλήνη. Αναφέρεται επίσης ο προγραμματισμός μας « για επισκέψεις στις κατοικίες όλων των νοσηλευομένων μας από την περιοχή Αττικής»

2. Από  πολλές αποδείξεις παροχής υπηρεσιών  με ημερομηνίες του Μάη του 1989  που αφορούσαν  έξοδα για φωτογραφίες ταυτότητας φαίνεται ότι εξ αρχής η θεραπευτική μας ομάδα  ασχολήθηκε για την έκδοση  αστυνομικής ταυτότητας  για τους   αρρώστους μας που τότε  δεν είχαν και ήταν και οι περισσότεροι .

3. Από το Πρακτικό της 28-4-1992 φαίνεται πότε χάθηκε  ο Κωστής Βουλγαρης, ο καλός και αξέχαστος  φίλος  ,υπεύθυνος  μέχρι τότε   και θεμελιωτής της « Αγροτικής Συνεταιριστικής Μονάδας. 

4. Από τα  Πρακτικά της «Επιτροπής παρακολούθησης» με ημερομηνία 25-11-91  φαίνεται  ότι το Νοέμβρη του 1991 είχαν προχωρήσει αρκετά οι εργασίες στο Ταστσόγλειο  στα πλαίσια του Προγράμματος των αναδόχων οικογενειών.

5. Από  ένα δελτίο αναλύσεως  του Οινολογικού εργαστηρίου  « Μαραγκού»  με ημερομηνία 6 Οκτ. 1992  και ένα «πιστωτικό σημείωμα» της 12-10-1992  φαίνεται ότι η παραγωγή κρασιού είχε φτάσει σε αρκετά υψηλό επίπεδο τον Οκτώβρη του 1992. Εξ άλλου από ένα πρόχειρα γραμμένο σημείωμα   φαίνεται  ότι  ασθενείς και εργαζόμενοι  τρύγησαν   στις αρχές του Οκτώβρη του 1992 αμπέλι  που βρισκόταν στο Πόρτο Ράφτη   ( Αν θυμάμαι καλά  το αμπέλι ήταν ιδιοκτησία της  προϊσταμένης Κυρίας Χατζάκη  , που μας δώρισε  και την παραγωγή του.)

6.  Από την ετικέτα « Νεφελανθέμια» φαίνεται η πρόοδος στην παραγωγή , την εμφιάλωση και την εμπορία του κρασιού. Σημειώνω ότι την ετικέτα είχε φιλοτεχνήσει και μας τη δώρισε η χαράκτρια  Τίτσα Μελά  συγγενής και αγαπημένη μου φίλη . Εξ άλλου η παραγωγή κρασιού προχώρησε ακόμη περισσότερο με την καλλιέργεια  αμπελώνα  που φυτεύτηκε εξ αρχής και καλλιεργήθηκε από τους αρρώστους μας.

7.  Σημειώνω ακόμη ότι  « Νεφελανθέμια»  ονομάσαμε τις πρώτες « παραγωγικές» μας δραστηριότητες κυρίως  στα πλαίσια της « Αγροτικής συνεταιριστικής Μονάδας» υπό την ακούραστη εποπτεία του Κωστή Βούλγαρη. Η «Νεφελανθέμια» ( Λουλούδια από σύννεφα – προσθέτω τώρα και όνειρα) έπαιρνε μέρος για σειρά ετών στην Ανθοκομική  Έκθεση της Κηφισιάς. (. Αντιγράφω εδώ με συγκίνηση   αυτούσιο το κείμενο που μοιράζαμε στην Έκθεση του 1993 . Εξ άλλου στα ντοκουμέντα που δημοσιεύω υπάρχει και η σχετική βεβαίωση του Δημάρχου για τη συμμεμετοχή μας στην έκθεση  του 1994

Στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής , εδώ και τρία χρόνια περίπου μια μικρή ομάδα θεραπευτών και νοσηλευομένων έστησε τη «Νεφελανθέμια»

Με όνειρα κι’ ελπίδες.

Θέλουμε να δουλέψουμε , να δημιουργήσουμε και να χαρούμε .

Και να δείξουμε , σ’ όσους το αγνοούν , ότι ο ψυχικά πάσχων άνθρωπος δεν διαφέρει από τους άλλους .Ο καθένας μπορεί να βρεθεί στη δική του θέση.. Μπορεί και πρέπει να ζει μαζί με τους άλλους . Έχει και κείνος ,όπως ο καθένας ,όνειρα , ελπίδες, ανάγκες και επιθυμίες .Νιώθει όπως και κάθε άλλος τις κοινές πανανθρώπινες χαρές και τις λύπες. Τον έρωτα και τη δημιουργία. Και τη ζωή στην ελευθερία. Όπως και τη ζωή στη σκλαβιά και την αδράνεια . Τη ζεστασιά της ανθρώπινης παρουσίας  και το θάνατο της ανθρώπινης εγκατάλειψης .

Κάποια δείγματα της δουλειάς μας παρουσιάζουμε σ’ αυτή μας την Έκθεση.

Καλούμε ,όποιον το θέλει , να ρθει να δει στο «Δαφνί»- στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής ,- τους χώρους που ζούμε , δουλεύουμε και χαιρόμαστε. Νομίζουμε πως θα του αρέσει. Και κάποιο λουλούδι- συνηθισμένο ή και αλλιώτικο – ή το κρασί το δικό μας κάτι θα βρει να του θυμίσει.

Λάβετε και πίετε  εξ αυτού πάντες.

                Εμείς της Νεφελανθέμια   
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             

8.  Από τις «αιτήσεις προμηθείας υλικού με ημερομηνία 23-5-1994 φαίνεται  ότι είχαμε  προχωρήσει στον εξοπλισμό προστατευομένων διαμερισμάτων.

9.  Από μια  « Κοινωνική έρευνα της Κοιν. Λειτουργού του Ξενώνα Κολωνού  Κουτσαυτάκη Μαρίας , με ημερομηνία 7 Δεκεμβρίου 1994 ,  φαίνεται η σημαντική επέκταση του θεσμού των προστατευομένων διαμερισμάτων  και για ασθενείς  που στεγαζόντουσαν ήδη εκτός νοσοκομείου ( σε ξενώνα) και που έτσι  « κατόρθωσαν να …να αυτονομηθούν,  να ανεξαρτητοποιηθούν και να βασιστούν στο δυναμικό τους  αναπτύσσοντας τις δικές τους ικανότητες και δεξιότητες». Πρόκειται για  έξι   από τους συνολικά δεκαέξι  στεγαζόμενους στον Ξενώνα του Κολωνού  που στεγάστηκαν εκτός του Ξενώνα σε προστατευόμενα διαμερίσματα    υπό την εποπτεία του Προσωπικού του Ξενώνα .

Δημοσιεύω τα σχετικά ντοκουμέντα;