Η Ψυχιατρικη Μεταρρυθμιση στο "Δαφνί" εννεα- πρωτη συμπληρωση

15-1-2017

Δημοσιεύω εδώ - για να συμπληρώσω προηγούμενες δημοσιεύσεις μου –κάποια ενδιαφέροντα ντοκουμέντα που ανέσυρα από τον κυκεώνα του προσωπικού μου αρχείου . Ιστορείται έτσι καλλίτερα ο  τρόπος  που δουλεύαμε  για να  ξεκινήσουμε με στέρεες βάσεις την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση, αλλά και επισημαίνονται τα παντός τύπου  γραφειοκρατικά και όχι μόνο  εμπόδια που συναντήσαμε εξ αρχής στο δρόμο μας. Αναδεικνύεται επίσης , κατά ένα τρόπο, και η χρονολογική εξέλιξη των προσπαθειών και των επιτευγμάτων  μας και  καλύπτονται έτσι κάπως  τα κενά της μνήμης μου.  Ελπίζω  επίσης και παρακαλώ  και τα άλλα μέλη της Θεραπευτικής μας Ομάδας που παρακολουθούν τις δημοσιεύσεις μου να συμβάλλουν  με τις δικές τους αναμνήσεις  ή ντοκουμέντα στη  περαιτέρω συμπλήρωση των κενών.

  Αντιγράφω εδώ  π.χ.  ότι την 25-9-89 η Θεραπευτική μας Ομάδα αποφάσισε να οργανώσει μορφή προστατευμένης εργασίας με αντικείμενο: Να οργανωθεί καλά η λειτουργία της Τραπεζαρίας και των κοινοχρήστων χώρων  του νοσηλευτικού τμήματος ( Γ΄Ταστσόγλειο )  και να επιτευχθεί ο ευπρεπισμός και η καθαριότητά του   επί 24ώρου βάσεως και με οργανωμένο τρόπο. Έτσι  τέσσερις άρρωστοι  ανέλαβαν την Τραπεζαρία, πέντε άρρωστοι το Ισόγειο , δύο το Υπόγειο, ένας το Οικονομείο. (Από άλλες  σημειώσεις  φαίνεται και η αμοιβή αυτών των αρρώστων που ήταν περίπου 1000 δραχμές την ημέρα κατά μέσο όρο.)

Αντιγράφω επίσης  μια  συζήτηση  στη θεραπευτική μας ομάδα την 2-11-89 : "Συζήτηση. Παράπονα από τις καθαρίστριες για το Φάνη  και την  κυρία Λίνα .. ..ο Φάνης παίρνει πρωτοβουλίες που δυσκολεύουν τη δουλειά στην Τραπεζαρία και το Οικονομείο  . Η κυρία ...   εργάζεται άτακτα  . Αποφασίζουμε τη βαθμιαία απομάκρυνση του Φάνη προς την Τραπεζαρία ή το Ανθοκομικό .Ο Κωστής θα αναλάβει το χειρισμό" .

Από μια άλλη σημείωση φαίνεται  επίσης η συστηματική ενασχόληση της Θεραπευτικής μας Ομάδας με τα συγκεκριμένα  προβλήματα  του κάθε αρρώστου ( απαρχή της οργάνωσης « ατομικού θεραπευτικού προγράμματος» ,  βασικού κορμού της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης) ." Δεν πληρώθηκε ο Βασίλης  που έχει πάρει εξιτήριο . Θα ειδοποιηθεί να προσέλθει για να πάρει τα χρήματά του... Γίνεται συζήτηση για την πρόοδο και τα προβλήματα της Προστατευόμενης Εργασίας :  Λειτουργία Τραπεζαρίας και κοινοχρήστων χώρων στο Ταστσόγλειο Γ΄...ο Σπύρος κουράζεται εύκολα ...θα ερευνηθεί από τους παθολόγους "

Από άλλη σημείωση της 28-5-1990 προκύπτει ότι από  τότε  λειτουργούσε ήδη  ένα –έστω στοιχειώδες – πλυντήριο αυτοκινήτων  με τρεις αρρώστους  υπό την εποπτεία της εργασιοθεραπεύτριας  Λίτσας Κουτσογκίλα .

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και άλλες σημειώσεις . Έτσι:

Από σημείωση της 5-6-1990 φαίνεται η προσπάθειά μας να  επεκτείνουμε δειλά  δειλά και πέραν της κλινικής μας  και συγκεκριμένα στην κλινική που διηύθυνε ο Σάββας Τσιτουρίδης και  στην κλινική που διηύθυνε ο Ιακ. Λεοντόπουλος ,  τα επιτεύγματά μας   και τις  ευκαιρίες που μας παρείχαν οι αποφάσεις του Δ.Σ που είχαμε πετύχει .

Από άλλα ντοκουμέντα αναδεικνύεται η επικρατούσα πολυπλόκαμος γραφειοκρατική σκλήρυνση.  Έτσι από μια «Εντολή διάθεσης υλικού» της 2-3-1992 φαίνεται να παραλαμβάνω ως «υπόλογος»  τραπεζομάντηλα και ποτήρια. ( σημειώνω εδώ  ότι για να ξεπεράσω κάποιες γραφειοκρατικές  εμπλοκές δέχτηκα να οριστώ «Υπόλογος» για όλο το τεράστιο   υλικό αναλώσιμο και μη που χρησιμοποιήθηκε για την υλοποίηση των προγραμμάτων « Ανάδοχες οικογένειες» και «Αγροτική συνεταιριστική Μονάδα». Το Προσωπικό  αρνιόταν να οριστεί φοβούμενο ευλόγως  τις οικονομικές σε βάρος του συνέπειες. Εγώ ο ίδιος είδα και έπαθα να απαλλαγώ  από δαύτο  όταν εσπευσμένα  με απέλυσαν ως μη συμμορφούμενο προς τις υποδείξεις, τον Γενάρη του 1999.( Θα αναφερθώ άλλη φορά σ' αυτή τη θλιβερή περίοδο της Προεδρίας της Κατερίνας Αποστόλου).  Από άλλες παρόμοιες « Εντολές διαθέσεως υλικού» , φαίνεται , διευθυντής γιατρός ων, να παραλαμβάνω κατσαρόλες , κουταλάκια γλυκού, ποτήρια νερού , καρέκλες και κρεβάτια , δισκοπρίονο και τριβείο, ξυλεία καστανιάς , ψύκτες νερού, σαλατιέρες και πιατέλες, καναπέδες και  γλάστρες και πιθάρια  και άλλα είδη ων ουκ έστι αριθμός προς δόξαν της ελληνικής γραφειοκρατίας.

Από άλλα «πρακτικά» και «βεβαιώσεις» των ετών 1993 και 1994  αξίζει να σημειωθεί η συγκρότηση ι  « Επιτροπής διαχείρισης των μορφών προστατευμένης εργασίας» από μένα και από τη προϊσταμένη νοσηλεύτρια Ειρήνη Παρή και την εργοθεραπεύτρια Λίτσα Κουτσογκίλα  ,που έκτοτε  και μέχρι τέλους αποτέλεσαν  βασικά και πρωταγωνιστικά στελέχη στην προσπάθεια εδραίωσης της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης στο «Δαφνί» . Επίσης  η κατασκευή του  μικρού καφενείου μέσα στο Γ’ Ταστστόγλειο  και του «Καφενείου μας» που υπάρχει ακόμα και εξακολουθεί να θυμίζει ποια Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση ονειρευτήκαμε .