η πρωτη επιδημιολογικη ερευνα

 Παρουσιάζω σήμερα την πρώτη επιδημιολογική έρευνα  που έγινε πριν από πενήντα περίπου χρόνια  στην Ελλάδα και αναφερόταν στους ψυχικά πάσχοντες.

Είμαι βέβαιος ότι μια ανάλογη έρευνα  βασισμένη στην ίδια ιδέα  και την ίδια μεθοδολογία θα μπορούσε να αναληφθεί και σήμερα και είμαι πρόθυμος να βοηθήσω όποια ερευνητική ομάδα θα την αναλάμβανε. Σημειώνω επιπροσθέτως  ότι η προσιτή τώρα τεχνολογία θα διευκόλυνε πολύ την έρευνα και θα οδηγούσε σύντομα  σε έγκυρα αποτελέσματα , χρήσιμα όχι μόνο από καθαρά επιστημονική άποψη, αλλά και από πρακτική.

Η έρευνα έχει τον τίτλο: «Στατιστικά στοιχεία και συμπεράσματα  εκ της διερευνήσεως 12.838 Εισόδων , πραγματοποιηθεισών υπό 8.419 σχιζοφρενικών ασθενών  κατά την διάρκειαν  τεσσαρακονταετίας  (1926-1965) εις το Κ.Θ.Ψ.Π.Α.»  και ανακοινώθηκε στο  Ε΄ Συνέδριο των Ελλήνων Νευρολόγων Ψυχιάτρων  που πραγματοποιήθηκε από 30 Οκτωβρίου μέχρι 1 Νοεμβρίου  του έτους 1970.

Η έρευνα βασίστηκε σε μια δική μου ιδέα και οργανώθηκε  με τη μεθοδολογία που πρότεινα. Την ιδέα μου ενστερνίστηκε αμέσως και ενεθάρρυνε  ο τότε Διευθυντής της ΣΤ΄   Ψυχιατρικής Κλινικής της οποίας ήμουν Επιμελητής , ο Αντώνης  Παλαιολόγος.  Σημειώνω , για το ήθος του μεγάλου αυτού δασκάλου, ότι παρά την επιμονή μου να είναι πρώτο το δικό του όνομα  ,όταν ανακοινώθηκε ( βάσει της ακαδημαϊκής ιεραρχίας και όπως παντού στους επιστημονικούς κύκλους συνέβαινε ως αδιασάλευτος πρακτική) , το αρνήθηκε πείσμονα ,  ισχυριζόταν και επέμενε ότι δεν έπρεπε να αναγραφεί καν , τελικά  δε μετά δυσφορίας δέχτηκε το όνομά του να αναγραφεί τελευταίο.)

Στο ιστολόγιό μου δημοσιεύεται αυτούσιο όλο το κείμενο  αυτής της πρώτης επιδημιολογικής έρευνας. Εκεί μπορεί να αναζητήσει όποιος ενδιαφέρεται τη βασική ιδέα , τη μεθοδολογία της , και λεπτομέρειες για τα ευρήματα  και τα όποια συμπεράσματά της.

Η ΣΤ΄ Ψυχιατρική Κλινική της οποίας ανέλαβα τη διεύθυνση μετά το θάνατο του Αντώνη  Παλαιολόγου συνέχισε για αρκετά χρόνια τις επιδημιολογικές της έρευνες και τις οποίες  σκοπεύω να  παρουσιάσω  στο ιστολόγιό μου προσεχώς. Χρειάζονται όμως από τώρα κάποιες βασικές διευκρινήσεις :

*  Η παρούσα έρευνα , όπως και όλες οι επόμενες βασίστηκαν στην ίδια ιδέα. Να δούμε δηλαδή αν και σε ποιο βαθμό  , η  επελθούσα με τα χρόνια βελτίωση  των κοινωνικών και πολιτιστικών συνθηκών , του βιοτικού επιπέδου του λαού  και του θεραπευτικού οπλοστασίου  μας ,  επέδρασαν στη ζωή και τη μοίρα των ψυχικά πασχόντων. Οι επιδημιολογικές μας έρευνες έδωσαν απάντηση σε αρκετά από τα προκύπτοντα σχετικά και συγκεκριμένα επί μέρους ερωτήματα , αλλά  πολλά άλλα παραμένουν ακόμα αναπάντητα. Προσπάθησα επανειλημμένα  να κινητοποιήσω  τη διοίκηση , όσο και την επιστημονική επιτροπή του νοσοκομείου  προς αυτή την κατεύθυνση. Συνάντησα την  αδράνεια, ,την αδιαφορία και κάποιες φορές τη στυφή αίσθηση ότι ενοχλώ.  Δεν απελπίζομαι  όμως. Κάποτε αυτοί  που το οφείλουν θα αντιληφθούν, ότι η  επιστημονική έρευνα δεν έχει μόνο σκοπό την προσωπική μας επιστημονική και κοινωνική ανέλιξη,  αλλά και τη βελτίωση της ζωής και της τύχης των αρρώστων  που βρίσκονται ή θα βρεθούν, με τη θέλησή τους ή όχι,  στα δικά μας χέρια.

* Η παρούσα  έρευνα αναφέρεται μόνο στους σχιζοφρενείς αρρώστους, περιλαμβάνει όλους όσους νοσηλεύτηκαν  στο «Δαφνί» από το 1924 μέχρι το 1965 και  απαντά κυρίως  στα εξής ερωτήματα: Αν με τα χρόνια που περνούσαν αυξανόταν η  πιθανότητα εξόδου τους ,   αν  συντομευόταν  ο χρόνος νοσηλείας τους και αν  μειωνόταν η πιθανότητα υποτροπής τους.