οι επιδημιολογικες ερευνες της στ΄ κλινικης. Αι μεταβολαι εις την κατανομην των εισερχομενων εις το κ.θ.ψ.π.α. σχιζοφρενων ως προς το φυλον, την ηλικιαν και τας πρωτας εισοδους ή επανεισοδους ,κατα την διαρκειαν της τεσσρακονταετιας 1926 -1965

Δημοσιεύω το πλήρες κείμενο μιας ακόμη  επιδημιολογικής έρευνας της Έκτης Ψυχιατρικής Κλινικής που διηύθυνα  στο «Δαφνί». Το κείμενό της βρήκα σε καλή κατάσταση στο αρχείο μου.

Ανακοινώθηκε  από τους Χ.Βαρουχάκη και Γ.Σπαθάρα ,το 1972,  στο ΣΤ΄  Συνέδριο της Ελληνικής Νευρολογικής και Ψυχιατρικής Εταιρείας με τίτλο «Αι μεταβολαί εις την κατανομήν των εισερχομένων εις το Κ.Θ.Ψ.Π.Α. σχιζοφρενών   ως προς το φύλον, την ηλικίαν  και τας πρώτας εισόδους ή επανεισόδους,  κατά την διάρκειαν της τεσσαρακονταετίας 1926-1965. Στοιχεία και συμπεράσματα επί συνόλου 12.848 εισόδων πραγματοποιηθεισών υπό 8.379 σχιζοφρενών ασθενών ».

Συνοψίζω τα τότε συμπεράσματα μας. Διατηρώ ακόμη την ελπίδα ότι κάποιος θα ενδιαφερθεί  να  συγκρίνει  και να επιβεβαιώσει ή να απορρίψει ή να επεκτείνει  ή να  ερμηνεύσει τα συμπεράσματα και αυτής της έρευνας  (όπως βέβαια  και των άλλων που έχω μέχρι τώρα αναρτήσει)  με βάση τα από τότε μέχρι τώρα νέα στοιχεία που βρίσκονται στους φακέλους των ασθενών του Ψ.Ν.Α.  Υπενθυμίζω  δε  τη  σχετική πρότασή μου ( και με  την προσφορά  κατάλληλου λογισμικού)  προς την παρούσα  Διοίκηση του Ψ.Ν.Α  που δεν  είχε καλή τύχη  και  προς την Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία την απάντηση της οποίας περιμένω .

Ιδού λοιπόν αυτά τα συμπεράσματα που , σημειώνω, αναφέρονται στις ανά διετία εισόδους την περίοδο 1926-1965:

1.Κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής και συγκεκριμένα τις διετίες 1940-1941, 1942-1943, 1944-1945 παρατηρήθηκε  σημαντική μείωση του όλου αριθμού των εισόδων  ασθενών στο «Δαφνί» σε σχέση με τη χρονική περίοδο 1926-1939 που προηγήθηκε. Η μεγαλύτερη μάλιστα μείωση σημειώθηκε τη διετία 1942-1943.  Χαρακτηριστικό παράδειγμα του φαινομένου αυτού είναι το γεγονός ότι  τη διετία 1938-1939  σημειώθηκαν 2203 είσοδοι ασθενών , ενώ τη διετία 1942-1943 μόνο 930.

Ένα ποσοστό που κυμάνθηκε  από το 20% , αλλά δεν ξεπέρασε το  25%  αυτών των  ανά διετία  εισόδων  από το 1926 μέχρι το 1939 ήταν είσοδοι σχιζοφρενών ασθενών.

2. Μετά το 1946 παρατηρείται  σημαντική αύξηση του όλου αριθμού των εισόδων ,  οι οποίες από 1608 τη διετία 1944-1945 , έφτασαν  τη διετία 1964-1965 τις 2711.. Η αύξηση αυτή των εισόδων μετά την κατοχική περίοδο αφορά  όμως κυρίως τις εισόδους σχιζοφρενών ασθενών και όχι πασχόντων από άλλα ψυχικά νοσήματα .( Χαρακτηριστικό παράδειγμα:  Τη διετία 1964-1965 οι είσοδοι μη σχιζοφρενών ασθενών έφτασαν τις 1650 , λίγο περισσότερες δηλαδή από αυτές τις διετίας 1936-1937  που ήταν 1449. Οι είσοδοι όμως σχιζοφρενών  τη διετία 1964-1965 έφτασαν τις 1061 , δηλαδή  υπερδιπλάσιες από τις εισόδους της διετίας 1936-1937 που ήταν μόνο 481.

3. Η μεταπολεμική αύξηση του αριθμού των εισόδων σχιζοφρενών ασθενών  παρατηρείται όχι μόνο προκειμένου περί επανεισόδων αλλά και στις πρώτες εισόδους. Η παρατήρηση αυτή μας οδήγησε τότε στην υπόθεση ότι ίσως μεταπολεμικά υπήρξε μια πραγματική αύξηση του συντελεστή νοσηρότητας  της σχιζοφρένιας στο γενικό πληθυσμό . Εξακολουθώ ,όπως και τότε, να πιστεύω ότι  αυτή η υπόθεση χρειάζεται να ελεγχθεί  και αν αποδειχτεί ότι η παρατήρηση εξακολουθεί να ισχύει, να ερευνηθούν οι αιτίες της αύξησης αυτής .

4. Στις δέκα εισόδους σχιζοφρενών παρατηρήθηκε ότι οι επτά ήταν άντρες και μόνο τρεις ήταν γυναίκες. Αξίζει νομίζει να μάθουμε  αν αυτή η μεγάλη υπεροχή των εισόδων ανδρών εξακολουθεί να ισχύει και σε καταφατική περίπτωση να ερευνηθούν οι αιτίες αυτής της διαφοράς , μεταξύ των οποίων ίσως αποδειχτεί  μια πραγματική διαφορά των συντελεστών νοσηρότητας της σχιζοφρένιας στα δύο φύλα , όπως τότε είχαμε υποθέσει.

5   Η ηλικία των εισαγομένων σχιζοφρενών τείνει προς αύξηση από διετία σε διετία. Το φαινόμενο παρατηρείται και στα δύο φύλα  όπως επίσης και στις πρώτες εισόδους και στις υποτροπές.( Παράδειγμα: Τη διετία 1928-29 οι είσοδοι σχιζοφρενών ασθενών ηλικίας μικρότερης των 20 ετών ήταν 11,9% , ενώ μεγαλύτερης των 39 ήταν  8,3% . Αντίθετα την διετία 1964 -65 οι είσοδοι σχιζοφρενών ασθενών ηλικίας μικρότερης των 20 ετών ήταν μόνο 2,8% , ενώ μεγαλύτερης των 39 ετών έφθαναν το 24,5% .

Το φαινόμενο εξηγείται ως ένα βαθμό βέβαια από την επιμήκυνση του χρόνου από την πρώτη προσβολή μέχρι την πρώτη είσοδο, από την επιμήκυνση του χρόνου από την έξοδο μέχρι την τυχόν επανείσοδο και από τον αυξημένο αριθμό των υποτροπών. Αξίζει νομίζει να μάθουμε πως εξελίχτηκε το φαινόμενο τα χρόνια που πέρασαν  από τότε μέχρι σήμερα και ποιες είναι οι αιτίες του,  μεταξύ των οποίων ασφαλώς θα είναι και η εξέλιξη των θεραπευτικών μας μέσων ,ίσως όμως και κάποιοι κοινωνικού χαρακτήρα παράγοντες.     

6. Από διετία σε διετία αυξάνονται  οι επανείσοδοι. Οι αιτίες είναι πολλές. Ο υποτροπιάζων χαρακτήρας της νόσου είναι ενδεχομένως μία από αυτές. Η εξέλιξη του φαινομένου πρέπει  να διερευνηθεί.

7 . Φαίνεται να υπάρχει διαφορά ως προς το χρόνο έναρξης της νόσου στα δύο φύλα, αφού οι πρώτες είσοδοι γυναικών φαίνεται  να πραγματοποιούνται σε μεγαλύτερη ηλικία από αυτή των ανδρών. Αξίζει να μάθουμε ,παρακολουθώντας την εξέλιξη του φαινομένου, τις αιτίες του και την ίσως υπάρχουσα επίδραση κοινωνικών παραγόντων.

8.Η αναλογία των επανεισόδων στο σύνολο των εισόδων γυναικών είναι μικρότερη της αναλογίας επανεισόδων στο σύνολο των εισόδων ανδρών . Το φαινόμενο παρατηρείται σταθερά σε όλες τις ανά διετία εισόδους μέχρι  και τη διετία 1964-1965. Ίσως τούτο οφείλεται σε μειωμένη τάση των γυναικών προς υποτροπή. Η υπόθεση θα επιβεβαιωνόταν ,αν το φαινόμενο συνεχιζόταν και μετά το 1965  για μακρό χρόνο . 






Στο Στ' Πανελλήνιο Συνέδριο Νευρολογίας Ψυχιατρικής , οι Χάρης Βαρουχάκης και Γιώργος Σπαθάρας  ανακοίνωσαν μια ακόμη επιδημιολογική έρευνα γραμμένη σε άπταιστη καθαρεύουσα όπως συνηθιζόταν τότε . Το πλήρες κείμενο της έρευνας είναι το εξής:

σαν